De foto “Leap into freedom” is ons vertrekpunt.
Op 5 augustus 1961 hield ‘Conrad Schumann’ de wacht bij de Berlijnse muur. De bouw was pas drie dagen daarvoor begonnen. Een aantal West Duiters riep “Komm’ rüber! Komm’ rüber!”. Hij nam een aanloop en sprong. Hij stapte in een bestelbusje en was vrij. In 1998, 9 jaar na de val van de muur, pleegde hij zelfmoord.
En toch blijft zijn sprong een symbool voor vrijheid.

Bij het horen van dit verhaal en het zien van de foto, krijgt Jeroen ook West Duitsers in zijn hoofd die roepen: “Komm’ rüber! Komm’ rüber!” Maar hij vindt dat hij aan deze kant van de muur een plicht heeft. Verantwoordelijkheid. En hij is bang. Voor het onbekende.

We reconstrueren het leven van Conrad, zijn familie en zijn kameraden die zijn achtergebleven. Parallel hieraan loopt Jeroen zijn worsteling. Neemt hij ontslag? Of blijft hij zitten waar hij zit? Deze voorstelling doet een beroep op het gevoel van ‘het roer moet om’, ‘morgen doe ik alles anders’. Achterlaten en opnieuw beginnen.

De voorstelling wordt een zoektocht naar vrijheid. Wat is vrijheid als je al vrij bent?
Is vrijheid voelen dat je altijd weg kan en dat niks moet en alles mag? Of is vrijheid je binden aan geluk?
Of de voorstelling een ode wordt aan de avonturier of aan de schijtlaars die lekker blijft zitten waar hij zit,
alles hangt af van Jeroen.

Anno 2012 is de man uit zijn element.
In een wereld vol metromannen, überseksuelen, highly involved men, gender benders én vrouwen raakt hij steeds meer vervreemd van zijn natuurlijke wortels. Sjoerd en Jeroen geven in een drieluik van twee monologen en een woordenloze ontmoeting taal en vorm aan hun alledaagse worsteling met het man zijn.

‘En dat zij dan zegt’ vertelt het verhaal van een man met een missie.
De ultieme zoektocht op 2 vierkante meter.
De tijd tikt.
De telefoon hapert.
Zijn vriendin wacht.
Hij twijfelt en zoekt naar de man in hem die kan helpen bij zijn besluit, want twijfel is een mietje.
Een rooie met een puistenkop.
Niemand mist twijfel.
‘2 in 1 voor elke dag’, ’Normalizerend’ of toch de ‘Laagjes Accent’?

RAM, besluit, klaar.